Narty biegowe całkowicie różnią się od zjazdowych. Przede wszystkim są naprawdę wąskie. Nie mają również żadnych kantów. Mimo to nawet najmniejsze kroki stawiane na nich dostarczają ogromnej radości. Pokazują również jakie atrakcje nas czekają. Przed laty na temat sprzętu narciarskiego wiedzieliśmy niewiele, a zdobycie jakichkolwiek informacji było nie lada wzywaniem. Dzisiaj sytuacja wygląda zdecydowanie inaczej. Jak jeździć na nartach biegowych?
Buty i wiązania
Kompletując sprzęt narciarski, należy pamiętać, aby buty narciarskie i wiązania zawsze kupować razem. Są to bowiem te elementy wyposażenia narciarza, które bezapelacyjnie muszą do siebie idealnie pasować. Dobrym rozwiązaniem jest postawienie na doskonale zaopatrzony sklep. Sprawdza się w tym wypadku między innymi Sklep Podróżnika, który idealnie wpisuje się w oczekiwania nawet najbardziej wymagających narciarzy. Potrzebne są także kijki, które muszą sięgać aż do wysokości barku.
Dostępne obecnie narty biegowe dzieli się na:
-wyczynowe;
-sportowe;
-turystyczne.
Do tego dochodzą jeszcze narty o specjalnym przeznaczeniu. Znana od lat zasada mówi, aby osoby dopiero rozpoczynające swoją przygodę z nartami biegowymi stawiały na modele przeznaczone do rekreacji. Wraz z doskonaleniem umiejętności można wybierać narty coraz szybsze i bardziej profesjonalne. I tu UWAGA: narty biegowe muszą o około trzydzieści centymetrów przekraczać wzrost ich właściciela.
Fridjorf Nansen, który jest autorem pierwszej książki poświęconej narciarstwu pisał, że nic nie buduje tak mięśni, jak właśnie narciarstwo. Podkreślał on, że sport ten czyni ciało gibkim i elastycznym. Jednocześnie jazda na nartach wyrabia pewność i zwinność, doskonale odświeża umysł i umacnia wolę. Warto również dodać, że to sport pozwalający docenić uroki krajobrazów otaczającej przyrody.
Pierwsze kroki
Pierwsze kroki na nartach biegowych można z powodzeniem stawiać w Parku Lotników położonym nieopodal AWF. Jest to park o dużej powierzchni, który jednocześnie wyposażony jest w dobry dojazd i naprawdę tani parking. Bardzo chętnie odwiedzają go miłośnicy joggingu, właściciele psów. W sezonie zimowym można dostrzec tutaj licznych narciarzy, którzy swoje pierwsze kroki na dwóch deskach stawiają jeszcze pod okiem rodziców. W parku wytyczony jest system alejek, które pozwalają na bieganie nawet wówczas, gdy śniegu jest naprawdę niewiele. Trasa, która przeznaczona jest do uprawiania narciarstwa biegowego musi być dość twarda. W przeciwnym razie wąskie narty będą zapadały się zbyt głęboko. Jeżeli ilość śniegu jest niewielka, najlepiej jest przemieszczać się po parkowych alejkach. Jeżeli jednak pokrywa jest gruba, dobrze zakrywa trawę oraz kretowiska, można również przemieszczać się poza alejkami. Najwyżej ceniony jest twardy, dobrze ubity czy wręcz zamrożony śnieg. Na terenie parku znajdują się również niewielkie wzniesienia, które są pozostałością po forcie oraz wiślana skarpa. Świetnie urozmaicają one trasę. Trzeba jednak pamiętać, że początkujący narciarz może nie poradzić sobie ze zjazdem z tych miejsc. Idealnie sprawdzają się one jednak wówczas, gdy poćwiczyć chcemy wykonywanie skrętów oraz pług.
Biegać można jedną z dwóch metod: klasyczną oraz łyżwową. Pierwsze kroki na nartach biegowych warto stawiać pod okiem doświadczonego instruktora. Trzeba bowiem pamiętać, że złe nawyki, które bardzo łatwo jest nabyć, wyeliminować jest naprawdę trudno. Ci, którzy nie chcą wydawać pieniędzy na instruktora mogą wspomóc się książką Grzegorza Sadowskiego „Na nartach biegowych”. W przypadku niektórych sprawdza się również metoda prób i błędów. Nie zawsze może ona jednak przynieść oczekiwane rezultaty.