Uprawiane od kilkudziesięciu lat na całym świecie narciarstwo sportowe, wyczynowe, czy turystyczne nauczyło ich entuzjastów, że bezpieczeństwo na stoku jest niezbędne. Zanotowano bowiem we wcześniejszych latach bardzo dużą ilość wypadków, których można byłoby uniknąć, stosując się do odpowiednich zaleceń bezpieczeństwa.
Komitet Prawniczy FIS (Międzynarodowej Federacji Narciarskiej), aby zapobiec wypadkom na stokach, opracował zbiór zasad pt. „Międzynarodowy Dekalog Narciarza”, mających na celu poprawę bezpieczeństwa i w efekcie ograniczenie liczby wypadków. Dotyczy on wszystkich narciarzy, zarówno początkujących, jak i bardzo dobrze jeżdżących, a także dzieci. Należy pamiętać, że bezpieczeństwo na stoku jest bardzo ważne.
Powyższy Dekalog można nazwać „ABC bezpieczeństwa na stoku”, ponieważ precyzuje on zasady jazdy na nartach, które obowiązują na wszystkich stokach świata.
Bezpieczeństwo na stoku — dekalog narciarza
1. Zwracanie uwagi na inne osoby
Narciarze powinni jeździć w sposób bezpieczny również ze szczególną troską o bezpieczeństwo na stoku innych osób.
Treść tego punktu dotyczy głównie odpowiedzialności narciarza, w tym za złe działanie i opiekowanie się sprzętem oraz ubiorem, których używa, a szczególnie mniej znanych nowości technicznych. Ważne jest bowiem dobre przygotowanie sprzętu do jazdy — dopasowanie butów narciarskich do wiązań i siły ich wypięcia, naostrzenie i nasmarowanie nart. Również istotny jest ubiór, który nie powinien utrudniać jazdy oraz zapięty kask. Wszystko po to, aby nie wyrządzać szkody nie tylko sobie, ale także innym ludziom.
2. Zadbanie o swoje dobre wyszkolenie, aby potrafić panować nad szybkością i sposobem jazdy
Narciarz powinien zjeżdżać z szybkością stosowną do swoich umiejętności oraz rodzaju i stanu trasy, oraz warunków atmosferycznych.
Przyczyną wypadków i wszelkich kolizji na stoku są najczęściej: nadmierna szybkość, niezapanowanie nad nartami lub niezauważenie innego uczestnika jazdy. Narciarz zobowiązany jest poruszać się prawidłowo na stoku. To znaczy, żeby mógł w razie konieczności zatrzymać się lub skręcić w ramach posiadanych umiejętności. W miejscach o ograniczonej widoczności powinno poruszać się wolno, a także na garbach i przełamaniach, w okolicach wyciągów oraz na zakończeniu trasy.
3. Umiejętność wyboru toru jazdy
Narciarz, zjeżdżając z góry, ma większe możliwości wyboru: trasy zjazdu oraz ustalenia takiego toru jazdy, aby nie zagrażać narciarzowi znajdującemu się niżej.
Przyjęta jest zasada, że zawsze narciarz zjeżdżający bliżej podnóża góry ma pierwszeństwo w wyborze trasy. W czasie zjeżdżania należy zachować bezpieczną odległość.
4. Sposoby wyprzedzania
Dopuszczalne jest wyprzedzanie zarówno po stronie dostokowej, jak i odstokowej, po stronie lewej lub prawej. Ważne jest, żeby zrobić to w takiej odległości, która nie ograniczy wyprzedzanemu swobody ruchu.
Narciarz, który wyprzedza innego, ponosi całkowitą odpowiedzialność za skutki tego manewru do chwili jego zakończenia.
5. Zachowanie bezpieczeństwa przy wjeździe na trasę, ruszaniem z miejsca i poruszaniem się w górę stoku
Narciarz powinien zwrócić szczególną uwagę podczas rozpoczęcia zjazdu na trasie lub pólku narciarskim poprzez sprawdzenie — patrząc w górę i w dół, czy nie sprowokuje tym niebezpieczeństwa dla siebie i dla innych. Takie samo postępowanie obowiązuje po każdym, nawet chwilowym zatrzymaniu się na trasie lub stoku.
Bardzo duża liczba wypadków zdarza się z powodu nieprzewidywanego włączenia się w ruch nowego narciarza.
6. Alternatywa zatrzymywania się na trasie
Bardzo istotne jest, żeby unikać zatrzymania się na trasie zjazdu. Dotyczy to głównie miejsc zwężeń i miejsc o ograniczonej widoczności. Jeżeli już to nastąpi np. w wyniku upadku, wówczas narciarz winien usunąć się z toru jazdy możliwie jak najszybciej.
W przypadku konieczności zatrzymania się narciarz musi wybrać odpowiednie do tego miejsce.
7. Konieczność podchodzenia i schodzenia na nogach
Narciarz, jeżeli już musi, to powinien podchodzić tylko poboczem trasy. Natomiast przy złej widoczności winien zejść zupełnie z trasy. Takie samo zachowanie obowiązuje narciarzy, którzy pieszo schodzą w dół.
Należy pamiętać, ze stok narciarski służy tylko do jazdy na nartach.
8. Bezwzględna znajomość znaków narciarskich oraz ich przestrzeganie
Każdy narciarz winien dobrze znać i stosować się do znaków narciarskich ustawionych na trasach.
W związku z tym koniecznie należy stosować się do znaków umieszczonych na trasach i słupków. Jest to potrzebne nie tylko dla własnego dobra i aby zachować bezpieczeństwo na stoku, ale także pod kątem innych ludzi.
9. Umiejętność zachowania się w razie wypadku na stoku
Bezwzględnie, w razie wypadku każdy, kto znajdzie się w pobliżu winien pospieszyć z pomocą poszkodowanemu.
Uprawiający narciarstwo mają obowiązek nieść pomoc poszkodowanemu. Nie można jednak robić sztucznego tłumu, a należy skupić się na niesieniu pomocy. Po zauważeniu wypadku trzeba się zatrzymać, wypiąć narty i wbić je skrzyżowane powyżej miejsca wypadku. Następnie sprawdzić, jak czuje się poszkodowany, po czym zadzwonić na telefon alarmowy 601 100 300, albo zawiadomić obsługę stacji narciarskiej.
10. Ujawnianie tożsamości jest obowiązkiem
Każdy, obojętnie czy sprawca wypadku, poszkodowany, czy też świadek muszą w razie wypadku podać swoje dane osobowe.
